మొలక న్యూస్ లో వచ్చిన నా 22వ బాలల కథ: గొప్పలు చెప్పకు.

గొప్పలు చెప్పకు (బాలల కథ)

 రచన: లిఖిత్ కుమార్ గోదా--

"అన్నయ్యా ఎనిమిది అవుతుంది కదా ! నేను అంట్లు తోముతాను. నువ్వు నా ముందు మంచం వాల్చుకుని కూర్చుని ఏదో ముచ్చట్లు చెప్పవా.అమ్మ వాళ్లు పక్కూరు వెళ్లారు కదా త్వరగా పని ముగించుకొని స్నానం చేసి అన్నం తిని నిద్రపోదాం" అని అంట్లు తోమసాగాడు శ్రవణ్.

          ఆర్య మంచం వేసుకుని కూర్చుంటూ "ఛా! నువ్వు ఎంత తిరిగి వాడివేం. నన్ను చూడు ఎంత ధైర్యం గా ఉంటానో. ఇంత పిరికి వాడివి, దద్దమ్మ అయితే ఎలా బాగుపడతావ్. ఛీ!నిన్ను నా తమ్ముడు అని చెప్పుకోవడానికి నాకు ఎంతో సిగ్గుగా ఉంది" అని చిరాగ్గా అన్నాడు.

          "నువ్వు ఏమైనా అనుకో అన్నయ్యా. నాకు మాత్రం భయమేస్తుంది" అన్నాడు శ్రవణ్.

          "ఎందుకు భయం. దెయ్యాల ఏమైనా వస్తాయనా?"అని అడిగాడు ఆర్య .

       "దెయ్యాలు కాదు పిశాచాలు కాదు. ఈ రాత్రి సమయాన ఏమైనా పాములు తేళ్లు వచ్చి కరిస్తే చనిపోతాం కదా. అదే నా భయం"అన్నాడు శ్రవణ్.

             "తమ్ముడూ.పాములు, తేళ్లు ఏం చేస్తే మనల్ని. దమ్ముంటే ఏ పామునైనా తేలునైనా నా ముందుకు రమ్మను. పాము అయితే నా ఒంటిచేత్తో నలిపి నలిపి చంపేస్తా. తేలు నైతే కాలు కింద పెట్టి వాటి ఆనవాళ్లు కూడా లేకుండా చేస్తా"అన్నాడు ఆర్య ఎచ్చుపోతూ.

    ఇంతలో స్టోర్ రూమ్ నుండి ఎలుకల శబ్దం వస్తుంది‌‌. దాన్ని విని శ్రవణ్"అన్నయ్యా! స్టోర్ రూమ్ లోకి పాము ఏమైనా వచ్చి ఉంటుంది అందుకే చూడు ఎలుకలు ఎలా అరుస్తున్నాయొ" అన్నాడు భయంతో కాస్త.

        "తమ్ముడు! నేను ఇప్పుడే చెప్పాను కదా. పాము వస్తే ఒంటిచేత్తో చంపేస్తానని. అదంతా నీ అపోహ. పాము లేదు ఏమీ లేదు. ఎలుకలు అటు ఇటు తిరుగుతున్నాయి అంతే"అన్నాడు మరింత గర్వంగా.

         అదే తరుణంలో ఒక భారీ ఆకారం గల పాము అనూహ్యంగా స్టోర్ రూమ్ డోర్ నుండి పాక్కుంటూ వస్తుంది. దాన్ని గమనించిన శ్రావణ్"అన్నయ్యా పా.. పా.. పాము."అరిచాడు గట్టిగా. 

      వీడు నన్ను ఆట పట్టిస్తున్నాడు అనుకోని మంచం మీదనే కూర్చున్నాడు ఆర్య.శ్రవణ్ మళ్లీ గట్టిగా "పాము అన్నయ్య పారిపో" అన్నాడు. వెనుక ఏదో శబ్దం రావడంతో వెనక్కి తిరిగి చూశాడు ఆర్య. అంతే గుండెలు గుబేలుమన్నాయి.ఒక్క సారిగా ఒక భారీ సర్పాన్ని చూసేసరికి అతనికి నోట మాట రాలేదు. ఒక్కసారిగా అతనిలోని భయంతో "అమ్మో"అని అరిచి ఒక్క దూకులో వాకిలికి చేరుకున్నాడు. బయటనుండి చచ్చేంత భయంతో పామును చూడసాగాడు. శ్రవణ్ వెళ్లి దగ్గరలో ఉన్న గదిలో ఓ కర్ర తీసుకుని దాక్కున్నాడు. ఆ పాము వస్తే ఎలాగైనా ఆ కర్రతో కొట్టాలి అని.పాము పాక్కుంటూ ఇంటి ముందర ఉన్న పూలమొక్కలు దగ్గరికి వెళ్ళింది. అవి మొత్త దగ్గరే ఉన్నాయి. ఆర్య ఆ పాముని గమనించసాగాడు. మొత్త చాలా దగ్గరగా ఉంది అతనికి. ఆ పాము తన తల బయట పెట్టింది. అప్పుడు తన తల కళ్ళు బంగారంలా మెరిసిపోయింది. పాము తలని చూసి హడలిపోయిన ఆర్య గట్టిగా అరిచి వాకిలి నుండి రోడ్డుకేసి పరుగులు తీశాడు. పాము ఆర్య అరుపుకి ఉలిక్కిపడి ఇంటి పక్కనే ఉన్న పొదల్లోకి తొందరగా జారుకుంది. భయంతో ఇంట్లోకి వస్తున్న అన్న ను చూసి "అన్నయ్య త్వరగా రా" అని పిలిచాడు శ్రవణ్. ఇంట్లోకి రాగానే శ్రవణ్ చేతిలోని కర్రని చూశాడు. "ఇప్పటిదాకా నేను గొప్పలు చెప్పుకున్నాను. కానీ నిజంగా పాము వస్తే మాత్రం పరుగులు పెట్టాను. కొంచెం ధైర్యంగానైనా చిన్న కర్ర కూడా పెట్టుకోలేదు. నా తమ్ముడు ఇందాకటిదాకా అధైర్యవంతుడు అనుకున్నాను. కానీ తమ్ముడు మాత్రం ధైర్యం తెచ్చుకొని కనీసం ఒక కర్రనైన పట్టుకున్నాడు ఒకవేళ పాము వస్తే కొట్టడానికి.పాము వస్తే ఒంటిచేత్తో చంపేస్తానన్న నేనే నా ప్రాణాలు అరచేతిలో పెట్టుకుని పరిగెత్తే పరిస్థితి వచ్చింది. ఇప్పుడు అర్థం అవుతుంది ఎవరు ధైర్యవంతులు ఎవరు పిరికివారు. గొప్పలకు పోయి ఇప్పుడు నా తమ్ముడి దగ్గర నవ్వుల పాలు కావాల్సి వచ్చింది. గొప్పలు చెప్పుకుంటే తిప్పలు తప్పవు. ఇంకెప్పుడు గొప్పలు పోకూడదు"అని మనసులో అనుకున్నాడు ఆర్య.: 

రచన: లిఖిత్ కుమార్ గోదా

April 28, 2020 • T. VEDANTA SURY • Story